همیشه تو ذهنم این سوال مطرح بود که آیا واقعا دنیایی که در اون داریم زندگی میکنیم، کاملا غیر ارادی هست و سرنوشتی از پیش تعریف شده ای برای ما وجود داره که ما فقط طبق اون سرنوشت داریم زندگی میکنیم و هیچ کنترلی در اتفاقاتی که در زندگی برامون پیش میاد نداریم ؟ و در نهایت هر کاری هم کنیم به همون سمت سرنوشت و… تا لحظه مرگ داریم فقط پیش میریم و بعد از اون هم معلوم نیست چه اتفاقی قراره بیوفته؟
منشا وجودی ما کجاست و آیا ما به این دنیا اومدیم تا فقط زندگی کنیم و بعد هم به راحتی بمیریم؟ فلسفه ی موجودیت ما و خالق ما چی هست؟ چیزی از پیش برای ما قرار داده شده، یا ما توانایی خلق خواسته‌هامون و ایجاد تغییرات در زندگیمون رو داریم؟ اصلا چه کارهایی رو باید انجام بدیم برای اینکه خواسته‌هامون رو برآورده کنیم؟ تو مسیر زندگی چه توانایی‌ها و شایستگی‌ها و چه آگاهی‌هایی رو باید کسب کنیم؟

دقیقا این سوالات تمام سوال هایی که هر کسی ممکنه با اون برخورد کنه. حالا چه جوابی براش داشته باشه و یا نداشته باشه. برای دریافت جواب جستجو بکنه و یا نکنه، زندگی رو همونطور که هست قبول کنه و یا بی تفاوت بگذره.

من ترجیح دادم به سمت خود شناسی خداشناسی قدم بردارم، و در این مسیر که خدا من رو به سمتش هدایت کرد، خیلی چیزها رو یادگرفتم. و البته که این فرایند یک‌شبه نبوده. و به حالت یک روند دلنشین، هرچقدر که مسیر رو پیش میرم، خیلی چیزهای جدیدتر و والاتر رو یادمیگیرم و اون آرامش درونی و حس خوبی که دارم، بهم میگه، این مسیر دقیقا اصل ماجراست.

و این بود که من تمام اونچیزی که یادگرفتم و میگیریم و بهم تا به الآن کمک کرده تا به آرامش و به اون اصل برسم، رو بخوام با دیگران هم که تو این مسیر میخوان قدم بردارن، آگاهی رو نشر بدم. و این بود که ذهنوین متولد شد. و اکنون ما اینجا قرار داریم که این آگاهی‌ها رو دریافت کنیم. و سرنوشت خودمون رو به بهترین نحو از سربنویسیم.

به ذهنوین خوش آمدین.